Φανταστείτε ότι οι μεταγραφές υψηλόβαθμων στελεχών γινόντουσαν παραδοσιακά με συναντήσεις των ενδιαφερομένων στελεχών εκτός ωραρίου εργασίας, με απόλυτη εμπιστευτικότητα, σε πολυτελή ειδικά διαμορφωμένα γραφεία, ή ξενοδοχεία και εστιατόρια και γενικά σε ότι παραμένει κατά βάση κλειστό την εποχή που διανύουμε. Και θα αναρωτιέστε…. μα γίνονται μεταγραφές την εποχή του κορονοιού; Και θα εκπλαγείτε αν σας απαντήσω θετικά και μάλιστα με:
α. μεγαλύτερη ταχύτητα, επιτάχυνση διαδικασιών & σε μεγαλύτερο εύρος από πριν
β. μεθοδολογικά ίσως περισσότερη ακρίβεια
Σας παραθέτω παρακάτω μερικά στοιχεία όσον αφορά στη μεγαλύτερη ταχύτητα και την επιτάχυνση των διαδικασιών των συνεντεύξεων: Σκεφτείτε αρχικά ότι η τηλεργασία δίνει μεγαλύτερη ευελιξία στον «κυνηγό» να δράσει μια και τα περισσότερα στελέχη και δει πολυεθνικών εταιριών εργάζονται τον τελευταίο χρόνο από το σπίτι, οπότε είναι πολύ πιο προσβάσιμα και πρόθυμα να κάνουν μια τηλε-συνέντευξη από το χώρο τους, χωρίς να χρειαστεί να ντυθούν πολύ formal και σε αυστηρό corporate look, να δραπετεύσουν από την εργασία τους ή να χάσουν όλο το απόγευμά τους οδηγώντας στην κίνηση, ψάχνοντας να παρκάρουν και τελικά να αφιερώσουν άλλες δύο ώρες σε προσωπική συνέντευξη. Αντί αυτού, μέσω των διαδικτυακών εφαρμογών, πατούν ένα κουμπί και σε δευτερόλεπτα έχουν απέναντι τους το σύμβουλο.
Ως προς το δεύτερο παράγοντα, δηλαδή τη μεγαλύτερη ακρίβεια που αναφέρθηκε, αξίζει νομίζω να αναφέρουμε, ότι όταν ένα στέλεχος συμμετέχει στη διαδικασία αξιολόγησης από το χώρο του, μπορεί μεν να είναι σε απόσταση, αλλά στην πραγματικότητα μας «βάζει» μέσα στο σπίτι του. Πιθανές πληροφορίες που μπορεί να ρωτούσαμε για να μάθουμε στοιχεία για την προσωπικότητα, τα γούστα και τον τρόπο ζωής του στελέχους, ξεδιπλώνονται μπροστά μας χωρίς λόγια μέσα από τις ίδιες τις επιλογές του περιβάλλοντα χώρου του στελέχους. Βλέπουμε το προσωπικό του μέρος και χώρο έτσι όπως ο ίδιος το έχει διαμορφώσει προκειμένου να περνά την καθημερινότητά του μέσα σε αυτόν, αλλά και το γούστο, το οποίο συνιστά επιλογή και αποτυπώνει στοιχεία της συνολικής προσωπικότητάς του, μαθαίνουμε για την υπόλοιπη οικογένεια, βλέπουμε τις αντιδράσεις του και γενικά καταλαβαίνουμε πολλά περισσότερα απ’ ότι να είχαμε τον άνθρωπο αυτό σε ένα ουδέτερο γραφείο ειδικά διαμορφωμένο για το σκοπό αυτό και μόνο. Όλα τα προαναφερόμενα μας βοηθούν στο να συνθέσουμε σε συντομότερο χρονικό διάστημα, ένα καλύτερο και ακριβέστερο puzzle για το άτομο αυτό.
Φυσικά για να μπορούμε να συζητάμε για όλα τα παραπάνω, θα πρέπει οι σύμβουλοι ή αλλιώς οι hunters, να είναι οι κατάλληλοι. Μόνο αυτοί που είναι άριστα εξοικειωμένοι με την τεχνολογία μπορούν να ακολουθήσουν τέτοιες μεθόδους αλλά και τους ρυθμούς εργασίας των πελατών και υποψήφιων-στελεχών μια και οι απαιτήσεις των πελατών είναι εξαιρετικά αυξημένες και οι προσδοκίες υψηλές σε συρρικνωμένο χρονικό διάστημα. Δε φτάνει μόνο όμως να μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί τα τεχνολογικά μέσα. Η αξιολόγηση από απόσταση και από μια οθόνη κρύβει πολλές παγίδες, που μόνο ένας πολύ έμπειρος στη διαδικασία αυτή μπορεί να διακρίνει. Επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι στην IRC Greece (MEIHUNT) λόγω της ενασχόλησής μας με άλλες χώρες σε θέματα στελέχωσης, ήμασταν εκπαιδευμένοι εδώ και χρόνια σε αυτή τη διαδικασία, οπότε αποκτήσαμε από την αρχή της πανδημίας προβάδισμα μια και οι πελάτες μας γνωρίζουν την αποτελεσματικότητα μας σε «εξ’ αποστάσεως» προσλήψεις.
Τελικά τί είναι αυτό που ψάχνουν οι εργοδότες την εποχή του lockdown?
Οι πολυεθνικές εταιρείες αλλά και οι μεγάλες Ελληνικές εταιρείες πελάτες μας έχουν μπει εδώ και περίπου ένα χρόνο σε καθεστώς τηλεργασίας. Αυτό το μοντέλο εργασίας φαίνεται πως αποδίδει καρπούς, και είναι οικονομικότερο, άρα θα παραμείνει και μετά την πανδημία. Για να μπορέσει όμως να είναι αποτελεσματικό, θα πρέπει τα στελέχη των εταιρειών αυτών να ακολουθούν το ρυθμό της εποχής.
Άρα το ζητούμενο είναι καταρχήν στελέχη:
α. ευέλικτα και προσαρμοστικά στις αλλαγές που να μπορούν να ανταπεξέλθουν και να εργαστούν από όπου και να τους ζητηθεί, από το σπίτι, το γραφείο, τα ταξίδια τους κτλ.
β. υπεύθυνα να αναλάβουν με full ownership και end to end ό,τι αναλάβουν, διαχειρίζοντάς το με οργανωτικές ικανότητες, προσανατολισμένες στο αποτέλεσμα και μόνο και χωρίς την ανάγκη άμεσης επιτήρησης από τον προϊστάμενό τους. Αυτό γιατί είτε μπορεί να χρειαστεί να εργάζονται από το σπίτι, ή μπορεί ο άμεσος προϊστάμενος τους να είναι σε άλλη χώρα και άλλοι λόγοι.
Επομένως, από τα προαναφερόμενα καταλαβαίνουμε ότι τα παραδοσιακά μοντέλα διοίκησης επιχειρήσεων αλλάζουν ολοκληρωτικά και άρα θα αλλάξουν αναγκαστικά και με την πάροδο του χρόνου και οι ιδιότητες του ανθρώπινου δυναμικού τους. Πιστεύω και προβλέπω ότι εφεξής δεν θα υπάρχει επιτήρηση ως προς το ωράριο εργασίας και την καθημερινή ατζέντα αλλά το ζητούμενο θα είναι η μεγάλη εικόνα, δηλαδή το αποτέλεσμα και η συνεργασία μεταξύ των ομάδων των διαφόρων τμημάτων. Ήδη έχουμε παρατηρήσει να μεταλλάσσεται η δομή την ανερχόμενης ιεραρχίας σε παράλληλη, η οποία είναι σαφώς πιο άμεση αλλά απαιτεί και άλλες δεξιότητες διαχείρισης από τη μεριά των στελεχών.
Αλλά και η ίδια η φύση της εργασίας διαφοροποιείται οριστικά. Δείτε για παράδειγμα το λιανεμπόριο, με τις παραγγελίες να γίνονται κατά βάσει ηλεκτρονικά, τα click away και τα online καταστήματα και e-shops με τα οποία ο καταναλωτής αποκτά νέες συνήθειες αγορών, οι οποίες προϋποθέτουν και κατάλληλη διαχείριση από τη μεριά των εταιριών. Το αποτέλεσμα αυτού είναι οι εργοδότες να ψάχνουν στελέχη
γ. προσαρμοσμένα πάνω στο e-commerce και απόλυτα εναρμονισμένα με την πιο digital εποχή ever.
Συνοψίζοντας, πιστεύω ότι οι σύμβουλοι και «κυνηγοί» στελεχών έχουν ιδιαίτερη ευθύνη στις μέρες μας, γιατί καλούνται να ανακαλύψουν ταλέντα με νέες δεξιότητες αλλά και να κατευθύνουν τις εταιρείες – πελάτες να κάνουν επιλογές που να βασίζονται στις ανάγκες της νέας εργασιακής πραγματικότητας. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν συνεχόμενες αλλαγές, όμως αυτοί που θα τις αντιληφθούν και που θα «χτίσουν» την καριέρα τους πάνω στα νέα δεδομένα, είναι που θα απογειωθούν!